Malowidła ścienne w refektarzu dawnego klasztoru sióstr klarysek w Bydgoszczy – analiza spoiw warstw malarskich

Malowidła ścienne, przedstawiające sceny z życia Chrystusa, powstałe ok. 1616 r.  zostały odkryte w 2017 r. w refektarzu dawnego klasztoru sióstr klarysek w Bydgoszczy, zajmowanym obecnie przez Muzeum Okręgowe im L. Wyczółkowskiego. Zachowane fragmenty posiadają wysoką jakość artystyczną i (jak się wydaje) specyficzny sposób opracowania, nie znajdujący odpowiednika w regionie. Zajmują powierzchnię ok. 9,3 m.kw., wykonane są w technice temperowej na pobiale wapiennej.

Malowidło ścienne, dawny klasztor klarysek w Bydgoszczy, obecnie Muzeum Okręgowe, refektarz, ściana południowa, przedstawienie z prawej strony, w trakcie prac konserwatorskich

Celem badań jest identyfikacja komponentów zawartych w warstwach malarskich (spoiwa, pigmenty, wypełniacze) użytych w procesie powstawania I nagromadzonych wtórnie na powierzchni. Identyfikacja spoiw w poszczególnych warstwach (pobiała, warstwa tonująca-brunatna, właściwa warstwa malarska I czarna warstwa zewnętrzna, pozwolą na właściwy rozpoznanie obiektu i dobór metod i materiałów konserwatorskich. Szczególnym celem jest rozpoznanie ciemnej warstwy na powierzchni – uzyskanie odpowiedzi, czy jest to oryginalne opracowanie malarskie, czy też silne zabrudzenie sadzą pochodzącą ze źródeł oświetlenia I ogrzewania. Malowidłą są w trakcie konserwacji przez dyplomantki Katedry Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej Wydziału Sztuk Pięknych UMK pod kierunkiem prof. dr hab. Roberta Rogala.