Analiza chronologiczna kabinetu typu stipo na podstawie badań jego konstrukcji i powłok
Projekt dotyczy górnej części kabinetu włoskiego stipo, ze zbiorów Zamku Królewskiego na Wawelu (nr inw. ZKnW-PZS 7296). Ten typ mebla występował od drugiej połowy XVI wieku. Obiekt jest nastawą, która pierwotnie zestawiana była z odpowiednio dobraną podstawą. Mogła to być szafka kredensowa, często posiadająca podobną dekorację snycerską. W tym wypadku mebel jest niekompletny. Obiekt posiada płytę odkładaną, za którą kryją się liczne szufladki i skrytki ułożone wokół centralnego tabernakulum (obecnie ich brak). Całość ozdobiona jest surowo rzeźbionymi figurami. W centralnej części płyty znajduje się kartusz herbowy. Snycerka, okucia i elementy wstawione wtórnie posiadają warstwy malarskie, wykonane na różnych etapach postępowania z meblem. Płaszczyzny są okleinowane i pokryte powłoką transparentną. Mebel jest w złym stanie, brak mu wielu części składowych a niektóre elementy są wstawione w miejsca ubytków. Nie wiadomo jaka część obiektu jest oryginalna, jaka uzupełniona i ile jest przemalowań. Projekt ma pomóc w ustaleniu tych faktów, a tym samym w oszacowaniu udziału procentowego substancji zabytkowej i chronologicznemu uszeregowaniu etapów związanych z technologią wykonania. W tym celu, po zapoznaniu się z konstrukcją, analizie poddane zostaną powłoki pokrywające poszczególne elementy. W związku z unikatową formą oraz dużym stopniem niekompletności, istotną będzie dokumentacja 3D.
Fot: Dariusz Błażewski