Skarb denarów jagiellońskich z Lublina, odkryty w 1981 r. przy ul. Rynek 17. Analiza struktury znaleziska, autentyczności i klasyfikacji zgromadzonych w nim monet
Celem projektu jest określenie składu pierwiastkowego 257 monet ze skarbu denarów jagiellońskich, odkrytego w Lublinie w 1987 r. przy ul. Rynek 17. Jest to duże, reprezentatywne znalezisko złożone z 1654 monet, na które składają się przede wszystkim denary przypisywane Władysławowi Warneńczykowi (1434–1444) – 99,4%. Poddane zostało już ono rozpoznaniu numizmatycznemu [Markiewicz 2016], które doprowadziło do sformułowania podstaw nowej klasyfikacji tych monet. Wykonane wówczas wyrywkowe badania metalograficzne denarów, ujawniające znaczne odchylenia zawartości w nich srebra, uświadomiły, że bez przeprowadzenia systematycznych, kompleksowych analiz – uwzględniających możliwie wiele odmian stemplowych – nie jest możliwe pełniejsze opracowanie tych monet. Należy przypuszczać, że skonfrontowanie wyników badań metalograficznych z dokonanym już rozpoznaniem numizmatycznym pozwoli na kompleksową klasyfikację denarów Władysława Warneńczyka, zmierzającą także do wskazania w ich masie wytworów nielegalnych, fałszerskich warsztatów. Z denarami jagiellońskimi w obiegu pieniężnym współwystępowały monety obce, takie jak węgierskie kwartingi Zygmunta Luksemburskiego (1387–1437), czy mołdawskie grosze Aleksandra I Dobrego (1400–1432). Stąd ważne w tym kontekście jest określenie ich składu chemicznego, podobnie jak innych rodzimych emisji: obciętego do rozmiarów denara półgrosza Władysława Jagiełły (1386–1434), czy denara Kazimierza Jagiellończyka (1447–1492).
Moneta ze skarbu lubleskiego