Dysponent: Muzeum Narodowe w Krakowie – LANBOZ
Kontakt: dr Julio del Hoyo Meléndez
Opis metody
Metoda µXRF polega na wtórnej emisji promieniowania rentgenowskiego (fluorescencji) z materiału, który został wzbudzony za pomoc promieniowania rentgenowskiego. Każdy pierwiastek zawarty w analizowanym materiale w skutek wzbudzenie rentgenowskiego, emituje charakterystyczne dla siebie widmo stanowiące podstawę do jego identyfikacji.
Zastosowanie
W dziedzinie badania obiektów zabytkowych metoda znajduje zastosowanie przede wszystkim do badania:
- składu pierwiastkowego pigmentów i warstw metalicznych (np. złoceń) tworzących warstwę malarską obrazów sztalugowych i ściennych
- składu pierwiastkowego atramentów zawierających komponenty nieorganiczne
- składu pierwiastkowego szkła zabytkowego
- skład pierwiastkowego obiektów ceramicznych
- pierwiastków wchodzących w skład obiektów archeologicznych
Instrument
W badaniach wykorzystywany jest instrument ARTAX 800 produkcji Bruker (Niemcy) wraz z oprogramowaniem fabrycznym (Spectra 5.3.18.0) (Bruker, Niemcy) o następujących podstawowych danych technicznych:
- źródło promieniowania rentgenowskiego: lampa z anodą rodową (Rh) chłodzona powietrzem, max. U=50 kV, 600 μA, soczewka polikapilarna (0,05 x 0,05 mm2)
- detektor: SDD (Silicon Drift Detektor) 10 mm2 zdolność rozdzielcza < 150 eV
- kamera CCD (średnie powiększenie ok. 20x)
- pomiar punktowy, możliwe skanowanie, maksymalny obszar skanowania: 45 x 45mm2
- minimalny rozmiar plamki promieniowania (zdolność rozdzielcza) 100 μm
- czas pomiaru: regulowany
- Wykrywane pierwiastki: od sodu (Na11), pomiar w atmosferze powietrza oraz możliwość pomiaru w atmosferze helu
- odległość od głowicy pomiarowej do obiektu wynosi około 1cm
Warunki badania
Możliwość transportu spektrometru do obiektu. Obiekty mogą być badane zarówno w położeniu pionowym, jak i poziomym. Nie ma ograniczenia co do wielkości obiektu.

Rys. 1. ARTAX 800

Rys. 2. ARTAX 800
Format wyników
Wykonywana jest analiza jakościowa, w szczególnych przypadkach możliwa analiza półilościowa. Wyniki dostarczane są w postaci widm fluorescencji z liniami emisyjnymi charakterystycznymi dla każdego pierwiastka zawartego w badanym materiale. Do wyniku dołączana jest fotografia każdego mierzonego punktu. Na podstawie otrzymanych widm XRF dokonywana jest analiza składu pierwiastkowego.

Rys. 3. Widmo XRF
Możliwe jest również otrzymanie map rozkładu danego pierwiastka z wartościami pól powierzchni

Rys. 4. Mapa rozkładu pierwiastka
Bibliografia:
- Julio del Hoyo-Meléndez , Paweł Świt, Marta Matosz, Mateusz Woźniak, Anna Klisińska-Kopacz, Łukasz Bratasz, Nuclear Instruments and Methods in Physics Research B, „Micro-XRF analysis of silver coins from medieval Poland”, 2015, 349, s. 6-16.